Stratejik İnsan Kaynakları Yönetimi Modellerinin Farklı Türleri Nelerdir?

İnsan kaynakları departmanlarında çalışan profesyoneller genellikle çalışanlar için olumlu çalışma ortamları oluşturmaktan sorumludur. İşe alım süreçlerine katılır, kredi notum düşük nasıl kredi çekerim yardım paketlerini geliştirir, maaşları müzakere eder ve tüm çalışanların işverenler tarafından değerlendiklerini ve en iyi işlerini yapmaya motive olduklarını hissetmelerini sağlayın. Stratejik insan kaynakları yönetimi modelleri genellikle insan kaynakları departmanlarının nasıl organize edildiğini ve kararların nasıl verildiğini açıklar. Modeller, çalışanların birbirleriyle ve yöneticilerle nasıl iletişim kurdukları, nasıl telafi edildiği ve bir kurumun önceliklerini ve değerlerini nasıl geliştirdiği ile ilgili kuralları aktarmaktadır. En yaygın olanlarından bazıları kontrol tabanlı ve bağlılık temelli modellerdir.

Temel model çeşitleri benzer kavramlara dayanmaktadır. Örneğin, tüm modellerde, bir örgütün ve bir bölümün çevre, hedef ve güçlü analizlerinin sürekli olması gereklidir. Diğer bir deyişle, bir insan kaynağının operasyonları boyunca bir modelin etkinliğini değerlendirmek gerekir. Benzer şekilde, başarılı bir model, tüm insan kaynakları çalışanlarını ellerinden gelenin en iyisini yapmaya ve şirket kalite ve adil muamele standartlarını desteklemeye teşvik etmelidir.

Stratejik insan kaynakları yönetimi modelleri kontrol tabanlı olduğunda, departmanlar yukarıdan aşağıya yönetim yapılarına sahip olma eğilimindedir. Çoğu durumda, insan kaynakları departmanları, yöneticilerle iletişim kurmaktan sorumlu olan ve insan kaynakları çalışanlarına standartları ve politikaları nasıl kullanmaları gerektiğine dair dikte eden lider veya üst düzey yöneticilere sahiptir. Üst düzey insan kaynakları yöneticileri, görevleri işçilere devredebilir ve performanslarına dayanarak ödüllendirebilir. Çalışanlar genellikle kontrol tabanlı modellerde geri bildirim sağlama becerisine sahip olurken, çoğu zaman yöneticilerden geçmeli ve çoğu zaman sınırlı etkilere sahip olmalıdırlar.

Öte yandan, taahhüt temelli modeller de liderlere sahiptir, ancak üst düzey yöneticilerden daha kolaylaştırıcı olarak hareket edebilirler. Çalışanların nasıl davranması gerektiğini dikte etmek yerine, bu modellerde liderler çalışan iletişimi için modlar veya mekanlar yaratır. Yukarıdan aşağıya doğru olmak yerine, bu tür bir stratejik model, gelir belgesiz kredi veren bankalar çalışanlara eşit bir şekilde verildiğinden ve bir kurum ve insan kaynakları departmanı için vizyon ve fikirlerini tartışmakta özgür oldukları için, düz olarak görselleştirilebilir.

Stratejik modeller taahhüt temelli olduğunda, departman liderlerinin kararları neredeyse her zaman çalışanların yararınadır. Kontrol tabanlı modellerde, yöneticiler kendilerini eleştiriye açsalar bile, yürütme politikalarına dayanarak nihai kararlar verirler. Öte yandan, taahhüt temelli modeller, departman liderlerinin çalışanlarının içeriğini, motivasyonunu ve başarısını en öncelikli konular olarak belirlemelerini gerektirmektedir.